วันพฤหัสบดีที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2558

CUT #ฟิควชิรา บทที่ ๑๓ ไคฮุน





“อ๊ะ พี่จงอิน”

คนร่างบางเอ่ยร้องประท้วงเมื่อถูกมือหนารั้งเสื้อขึ้นทันทีที่แผ่นหลังของเขาแตะฟูกนอน รู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัวเมื่อความหยาบกร้านของมือหนาค่อยๆลูบไล้บริเวณต้นท้องแล้วลากลามมาถึงบริเวณแผ่นอกที่ไวต่อความรู้สึก นี่เขาจะต้องโดนพี่จงอินทำโทษจริงๆหรือ ถึงแม้ว่าจะไม่คิดขัดขืนแต่ด้วยความที่ร่างกายไม่เคยผ่านการถูกสัมผัสแบบนี้มาก่อนอาการต่อต้านจึงแสดงออกมาตามสัญชาติญาณของคนไม่เคย มือบางรั้งมาปกปิดส่วนไวต่อความรู้สึกที่มือหนากำลังลูบวนอยู่อย่างสนุกมือ

“พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าถ้าพี่ทนไม่ไหว ถึงเราร้องไห้พี่ก็ไม่หยุด แล้วจำได้ไหมเราตอบพี่ว่าอะไร” เซฮุนพยักหน้ารับคำพูดตัวเองก่อนที่จงอินจะพูดย้ำต่อ “ถ้าเจ็บเราจะร้องไห้ แต่ถ้าไม่เจ็บเราจะร้องอย่างอื่น” คิมจงอินมองคนที่อยู่ด้านล่างที่พยักหน้ารับคำพูดของตัวเองจนเส้นผมฟุ้งกระจาย น่ารักซะจริงๆ

“แล้วจำได้ไหม ก่อนจะตื่นครั้งล่าสุดบอกพี่ว่าอะไร” แววตาคล้ายจะดุให้อีกคนยอมรับในคำพูดของตัวเอง คนร่างบางที่อยู่ข้างล่างก็พยักหน้ายอมรับตามคำพูดทุกครั้ง “ถ้าจำได้แล้วก็บอกมาว่าพูดอะไร” คิมจงอินตอนนี้เหมือนกำลังเค้นเอาคำตอบจากนักโทษที่ไม่ยอมให้ปากคำ

“พี่จงอินอย่าแกล้งซิ” เอ่ยต่อว่าเพราะถูกอีกคนทำดุใส่พร้อมยื่นปากล่างแสดงความไม่พอใจออกมาให้อีกคนได้หัวเราะ “พูดมา ว่าบอกพี่ว่าอะไร”

“อื้ออออออ พูดแล้ว” คิมจงอินยิ้มพอใจแล้วเลิกคิ้วรอคำตอบจากเซฮุน

“พี่จะลงโทษผมยังไงก็ได้ ผมยอมทุกอย่างเลย” เอ่ยตอบไปพร้อมกับยื่นปากไม่พอใจที่ตกเป็นรองโดนกลั่นแกล้งจากคนเจ้าเล่ห์

“แล้วยังไงอีก พูดว่าอะไรอีก”

“ผมจะเป็นเมีย….อื้อออออออออ” ยังไม่ทันจบประโยคริมฝีปากยื่นงอของเซฮุนก็ถูกปิดด้วยริมฝีปากหนาของคิมจงอิน มือที่เคยเอามาป้องผิวกายบริเวณไวต่อความรู้สึกก็คลายออกไปโอบอ้อมกอดรัดท้ายทอยอีกคนเอาไว้ ลิ้นร้อนที่คุ้นชินจังหวะของคิมจงอินรัวตวัดกวาดเอาน้ำหวานในโพรงปากของคนที่ยอมให้ทำโทษเข้าไปลิ้นรสดูดดื่มพร้อมกับผลักไสไล่เอาน้ำหวานของตัวเองไปให้อีกคนเพื่อเป็นการทดแทน ลิ้มรสดูดดื่มกันไปหลายรอบคิมจงอินชอบนักเวลาที่เซฮุนเล่นจังหวะตอบกลับโดยใช้ลิ้นตวัดฟัดตอบกระทบลิ้นของเขาอย่างรู้จังหวะ คงเป็นเพราะว่าจูบกันบ่อยจึงทำให้ต่างฝ่ายต่างเข้าใจภาษากายของกันและกันเป็นอย่างดี

“อ่า อื้มมม” สูดลมหายใจเข้าปอดเมื่อผละริมฝีปากออกจากกัน คิมจงอินไม่ได้ใจร้ายที่จะประกบริมฝีปากลงไปดูดเอาน้ำหวานอีกรอบ ปล่อยให้อีกคนได้หายใจหายคอเอาแรงบ้าง

“อื้อออ พี่จงอิน” เซฮุนเอ่ยร้องกระเส่าเมื่อซอกคออ่อนถูกรุกล้ำด้วยสันจมูกโด่งพร้อมกับริมฝีปากของอีกคน คิมจงอินพรมจูบตามเนื้ออ่อนบริเวณต้นคอพรางใช้ลิ้นแลบเลียลิ้มรสความหอมหวานของผิวขาวนุ่ม มันนุ่มนวลจนคิมจงอินอดไม่ไหวที่จะดูดดุนเนื้ออ่อนพร้อมรัวลิ้นรับรสจนเกิดรอยห่อเลือดและดูเหมือนว่าคิมจงอินจะพอใจในสิ่งที่ตัวเองทำเพราะเซฮุนเห็นคิมจงอินยกยิ้มเมื่อเห็นรอยรักนั่นเด่นชัด แถมยังหันมายิ้มให้เขาอีก ร้ายกาจจริงๆพี่จงอิน

            สูดดมโลมเลียบริเวณต้นคอจนเป็นรอยรอบก็เลื่อนริมฝีปากขึ้นมาประกบจูบอีกครั้ง เซฮุนก็ตอบรับจูบของคิมจงอินด้วยการเผยอริมฝีปากรับลิ้นร้อนอย่างรู้งาน  จูบแลกรสกันจนพอใจคิมจงอินก็กดจมูกลงบนแก้มนุ่มทั้งสองข้างของเซฮุนแล้วจูบไล่ตามแนวสันกรามเรียวสวยมาจนถึงปลายคางแล้วลงประกบลิ้นแลกความรักกันต่อในโพรงปากอีกรอบ แลกลิ้นตวัดรัวจนเกิดเสียงแจ๊บๆของน้ำหวานที่ถูกเนื้อสีชมพูอุ่นในโพรงปากผลัดกันป้อนรสของแต่ละคน

            “อะ อื้อออ” คนร่างบางส่งเสียงออกมาด้วยความเหลืออดทั้งลิ้นก็ต้องรับมือ ทั้งสัมผัสหยาบกร้านที่ลูบวนอยู่ตรงหน้าอก ทำเอาเซฮุนขนลุกซ่านไปทั้งร่างกาย

            “จุ๊บ” คิมจงอินละลิ้นร้อนออกจากโพรางปากอุ่นแล้วจูบลงที่หน้าผากก่อนจะดึงเสื้อของเซฮุนเพื่อที่จะถอดออก อีกคนที่นอนอยู่ก็ยกตัวขึ้นให้ง่ายต่อก่อนปลดเปลื้อง ทันทีที่เสื้อหลุดออกจากกายบอบบาง คิมจงอินไม่รีรอที่จะเคลื่อนตัวลงลิ้มรสยอดอกสีหวาน ส่งลิ้นอุ่นชื่นตวัดรัวลงพร้อมขบด้วยริมฝีปาก มือหนาที่ว่างอยู่ก็เลิกเสื้อตัวเองขึ้นแล้วลุกขึ้นถอดอย่างรวดเร็วจากนั้นก็ลงมาจัดการกับยอดอกสีหวานต่อ

            “อ๊ะ พี่จง อิน” ความเสียงซ่านพล่านไปทั้งตัวยิ่งตอนที่คิมจงอินดูดดึงยอดอกด้วยริมฝีปากพร้อมทั้งใช้ลิ้นตวัดบริเวณจุดสุดยอดมันทำให้เซฮุนรู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังจะระเบิด รู้สึกเหมือนใจจะขาดเอาซะตอนนี้

            “อื้อออออ” เสียงแจ๊บๆที่ดังขึ้นจากการตวัดเลียผิวกายก็เป็นแรงกระตุ้นให้เซฮุนต้องการคิมจงอินมากยิ่งขึ้น คนร่างบางเอื้อมมือไปลูบพรมกลุ่มผมของคิมจงอินลูบไล้ตามจังหวะความเสียวที่คิมจงอินทำให้ มีบ้างที่กุมแน่นตอนคิมจงอินดูดดึงผิวของเขาแรงเกินไป ไม่ใช่ว่าเจ็บ แต่มันเสียวมากจนเขาต้องหาที่ระบาย

            “เซฮุน” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยเรียกพรางถอดกางเกงของคนร่างบางไปด้วย
            “อื้อออ”เซฮุนขานรับพร้อมยกตัวขึ้นให้ง่ายต่อการถอดถอน

            กางเกงถูกทิ้งไปข้างๆเตียงโดยไม่มีใครสนใจเมื่ออาภรณ์ของเซฮุนถูกปลดออกไปทุกส่วนแล้ว คิมจงอินก็ถอดของตัวเองออกบ้าง

            ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ในสภาพที่ไร้พันธนาการใดๆ คนร่างบางหันมองคนตรงหน้าที่นั่งอยู่กลางหว่างขาของเขาในสภาพไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้น เซฮุนเผลอคิดถึงตอนที่เห็นคิมจงอินเปลือยกายในคราวนั้นเขาเองก็ยอมรับว่าคิมจงอินเป็นคนหุ่นดีสมส่วนไปทั้งตัว รวมถึงส่วนนั่นด้วย แต่พอมาเห็นอีกรอบ ทำไมคราวนี้เขารู้สึกว่าคิมจงอินดูดีมีเสน่ห์กว่าตอนนั้นเป็นอย่างมาก ทั้งเหงื่อที่ไหลรดกายสีน้ำผึ้งจนผิวเป็นเงาๆ ทั้งมัดกล้ามที่เด่นชัดไปร่างกาย และส่วนนั่นที่เขารู้สึกว่ามันมีขนาดใหญ่กว่าวันที่เขาเห็นวันนั้นอีก



            “พี่รักเซฮุนนะครับ”
            “ผมก็รักพี่จงอินครับ”



            หลังประโยคบอกรักคิมจงอินยกแยกเรียวขาสวยให้ตั้งชันขึ้นจากนั้นก็เลื่อนตัวเองลงจูบที่หัวเข่าแล้วค่อยๆจูบไปตามแนวต้นขาอ่อน จนกระทั่งถึงบริเวณช่องทางสีหวาน



            “อ๊าส์ พี่ จง อินน” ส่งเสียงออกมาพร้อมกำมือแน่นเมื่อคิมจงอินส่งลิ้นร้อนตวัดเลียบริเวณเนื้ออ่อน เซฮุนหอบหายใจถี่หนักมากขึ้นมาจังหวะหัวใจที่เต้นรัว ความรู้สึกตอนนี้เหมือนกับลอยเคว้งในอากาศ ทั้งรู้สึกดีทั้งหายใจไม่สะดวก ยิ่งตอนที่ลิ้นอุ่นชื่นร่วมมือกับนิ้วประสานสัมผัสพร้อมกันยิ่งทำให้เซฮุนเริ่มจะอดทนไม่ไหว


            “เจ็บไหม” คิมจงอินเงยหน้าขึ้นมาถามเมื่อสอดนิ้วเข้าไปหนึ่งนิ้ว เขาสัมผัสได้ถึงการรัดของช่องทางและมันก็ยิ่งรัดแน่นขึ้นถ้าหากเซฮุนเกร็งตัวเสียว เห็นสีหน้าเหยเกของคนร่างบางแล้วก็อดห่วงไม่ได้


            “ไม่เป็นไรครับ อื้ออออ” เจ็บที่สุดในชีวิตเพียงแค่นิ้วยังเจ็บขนาดนี้ แต่เซฮุนก็ยังพยายามที่จะอดทนและไม่เกร็งตัวตามที่คิมจงอินบอก


            คิมจงอินใช้ลิ้นตวัดเลียพร้อมกับการสอดนิ้วเข้าออก เมื่อเห็นว่าช่องทางเริ่มชินแล้วจึงเพิ่มนิ้วเข้าไป สองนิ้ว และสามนิ้วตามลำดับจนกระทั่งเห็นว่าน่าจะพร้อมแล้ว


            “อ๊ะ อื้ออออ จะ เจ็บ ครับ” ร่างบางเอ่ยบอกพร้อมรั้งตัวหนี คิมจงอินเห็นอย่างนั่นจึงปล่อยไปเพราะไม่อยากให้เซฮุนเจ็บตัวถึงแม้ตอนนี้จะมีอารมณ์จะอยากสอดใส่เข้าไปเต็มที่แล้ว


            “พี่ไม่ทำก็ได้ ไม่ต้องร้อง”เอื้อมปาดน้ำตาที่ไหลออกมานองหน้า
            “ผมไม่ได้ร้อง มันไหลเอง ผมแค่เจ็บ”เซฮุนเอ่ยบอก


            “พี่จงอิน”
            “ครับ”


            “ทำต่อเถอะครับ ผมไม่เป็นอะไร” เอ่ยบอกอีกคนเมื่อเห็นว่าคิมจงอินกำลังจะออกจากตัวเขา
            “แน่ใจนะ” คิมจงอินถามอีกรอบ เพราะถ้าจะให้ทำอีกครั้งเขาไม่หยุดแน่ๆ


            เซฮุนพยักหน้ารับพร้อมอ้ามือออกเพื่อให้อีกคนลงมากอด คิมจงอินลงกอดเซฮุนพร้อมกับจับเรียวขาสวยรั้งเอวเอาไว้


            “พี่จะเข้าแล้วนะ” เอ่ยบอกให้รู้ตัวจากนั้นก็ประกบจูบพร้อมกับจับท่อนแข็งให้ตรงตำแหน่งช่องทางสีหวานแล้วค่อยๆสอดใส่เข้าไปช้าๆ



            “อื้อออออ” ได้แต่ครางในลำคอเพราะว่าตอนนี้ปากถูกคิมจงอินประกบรัวลิ้นเพื่อให้ผ่อนคลายความเจ็บจากช่วงล่าง เซฮุนดูดดุนเอาน้ำหวานของคิมจงอินหนักขึ้นเมื่อท่อนลำค่อยๆเข้ามาในตัว มันทั้งเจ็บทั้งเสียวในคราวเดียวกัน


            “อื้อออ”คราวนี้เป็นเสียงครางต่ำของคิมจงอินเมื่อสอดใส่เข้ามาในกายของอีกคนสุดความยาว จงอินผละจากริมฝีปากของเซฮุนแล้วมองหน้าเชิงจะถามว่าไหวไหม อีกคนเหมือนจะรู้ใจก็พยักหน้ารับ


            คิมจงอินค่อยๆโยกย้ายส่วนข้างล่างช้าๆเพื่อให้ช่องทางคุ้นชินก่อนจะเพิ่มความถี่ขึ้นเมื่อเซฮุนไม่มีทีท่าว่าเจ็บจนทนไม่ไหว


            “อะ อ๊ะ อ่าส์” คิมจงอินร้องกระเส่าเมื่อจังหวะรักลงตัวเขาขยับโยกย้ายซอยเอาส่วนแข็งขืนเข้าและออกจนสุดทุกครั้ง ช่องทางสีหวานก็ทำหน้าที่ตอดรัดทุกจังหวะการกระทำจนทำให้คิมจงอินแทบจะเสร็จอยู่หลายครั้งจึงต้องหยุดพักจังหวะเพื่อที่จะได้มีความสุขต่อนานๆ


            “อื้ออออ พี่จงอิน อย่าหยุด อื้อออออ” จากความเจ็บปวดเปลี่ยนมาเป็นความสุขอย่างบอกไม่ถูก ยิ่งคิมจงอินเข้ามาลึกเท่าไหร่เซฮุนก็รู้สึกมีความสุขมากเท่านั้น พออีกคนหยุดก็เร่งเร้าให้ทำต่อ



            “เซฮุน พี่จะเสร็จแล้ว”



            “อ๊ะ พี่จงอิน เข้ามาลึกเกินไปแล้ว อื้อออออออออออออออออ” เสียงครางระงมเพราะคิมจงอินใส่เข้ามาลึกสุดความยาวพร้อมกับค้างเอาไว้นิ่งและกระตุกพ่นของเหลวอุ่นออกมาสัมผัสกับจุดกระสันภายใน
           

            “เป็นของพี่แล้วรู้ไหม ที่รักของพี่”
            “พี่ก็เป็นของผมแล้วนะ พี่จงอินที่รัก”







'''''''''''''''''''''''''''''''''

อ่านต่อๆ ที่เด็กนะที่รักทุกคน
ฝากเม้นต์ด้วยก็ดีครับ ร๊ากกกกกกกกกกกกกกยู้ววววววววว